Dzieci, których rodzice nadużywają alkoholu, mogą napotkać wiele problemów związanych z emocjonalnym, psychicznym i fizycznym rozwojem. Oto niektóre z potencjalnych trudności, z jakimi może się zmierzyć dziecko, gdy ojciec nadużywa alkoholu: Nieprzewidywalne i...
FOMO (Fear of Missing Out) to akronim w języku angielskim - możemy go przetłumaczyć jako strach przed przegapieniem czegoś. FOMO jest terminem używanym do opisania uczucia niepokoju i niepewności, które pochodzi z nie bycia włączonym w pewne wydarzenie lub działanie....
Czy często martwisz się codziennymi problemami bez wyraźnego powodu? Czy zawsze czekasz na katastrofę lub zbytnio martwisz się o zdrowie, pieniądze, rodzinę, pracę lub szkołę? Jak walczyć z lękiem? Jak pozbyć się tego uczucia ciągłej udręki? Kiedy konieczne jest...
Życie składa się zarówno ze wspólnych działań, jak i z konfliktów w relacjach z innymi. Konflikt pojawia się, kiedy zależne od siebie strony (osoby lub grupy) rywalizują o cele, które wydają się sprzeczne lub są niemożliwe do pogodzenia. Źródeł konfliktów jest wiele....
W tym artykule zajmiemy się uzależnieniami od różnych substancji, czyli takimi rzeczami jak: Alkoholizm Uzależnienie od palenia (uzależnienie od nikotyny) Uzależnienie od kofeiny Uzależnienie od benzodiazepin (składników leków) Uzależnienie od adrenaliny Narkomania...
Zespół stresu pourazowego to ciężki stan psychiczny, który pojawia się w wyniku pojedynczego lub powtarzającego się zdarzenia, które ma bardzo silny negatywny wpływ na psychikę jednostki ((wojna, klęski żywiołowe, wypadki, przestępstwa, nadużycia itp.). Traumatyczny charakter zdarzenia jest ściśle związany z poczuciem własnej bezradności z powodu niemożności skutecznego działania w sytuacji niebezpiecznej.
Pojęcie samooceny różni się w zależności od paradygmatu psychologicznego, który go dotyczy (psychologia humanistyczna, psychoanaliza lub behawioralna). Z punktu widzenia psychoanalizy samoocena jest ściśle związana, z rozwojem ego. Z drugiej strony behawioryzm koncentruje się na takich pojęciach, jak bodziec, reakcja, wzmocnienie i uczenie się, co sprawia, że holistyczna koncepcja samooceny nie ma znaczenia. Poczucie własnej wartości jest również pojęciem, które często wykracza poza dziedzinę wyłącznie naukową.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (w skrócie OCD) to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się powtarzającym się pojawianiem się natrętnych myśli – obsesji – wywołujących dyskomfort, zmartwienie, strach. Obsesje połączone ze współistniejącymi powtarzającymi się, zrytualizowanymi zachowaniawaniami – kompulsjami – które mają skutkować zmniejszeniem lęku lub złagodzeniem napięcia. Obsesje i kompulsje są często powiązane i mimo, że często są uznawane za irracjonalne przez osoby z tym zaburzeniem, to osoby te nie dają rady ich powstrzymać. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne na ogół nie są one oparte na urojeniowych interpretacjach.
Jadłowstręt psychiczny (anoreksja z greki. anorexia nervosa: „brak, pozbawienie”, orexis = „apetyt”) to zaburzenie odżywiania, które charakteryzujące się znacznie obniżoną masą ciała, wywołane celowo i/ lub wspierane przez samego pacjenta, w celu utraty wagi lub zapobiegania przybieraniu na wadze. Najczęściej występuje u dziewcząt. Wielu ekspertów uznaje to za formę samookaleczenia. W anoreksji występuje patologiczne pragnienie utraty wagi, któremu towarzyszy silny lęk przed otyłością. Pacjent ma zniekształcone postrzeganie swojego wyglądu fizycznego i ciągle nieustającą obawę przed przybraniem na wadze, nawet jeśli nie jest to faktycznie obserwowane. Wiele pacjentek to młode kobiety, które charakteryzują się obsesją na punkcie wizerunku ciała (myślą, że są „grubie”),
Bulimia nervosa to zaburzenie odżywiania polegające na nieprawidłowym spożywaniu pokarmów. To zaburzenie odżywiania charakteryzujące się powtarzającymi się napadami przejadania się, a przy tym do nadmiernej troski o kontrolę masy ciała, co prowadzi do podjęcia ekstremalnych środków mających na celu zmniejszenie wpływ tego, co się zjadło masę ciała.
Samookaleczenie to celowe uszkadzanie własnego ciała z przyczyn wewnętrznych bez intencji samobójczych. Samookaleczenie występuje jako objaw wielu zaburzeń psychicznych, w tym przede wszystkim depresji. Najczęstszą formą samookaleczenia jest kaleczenie skóry i...
Depresja (łac. depressio „głębokość” lub od łać deprimo „przygniatać, nacisnąć”) to zaburzenie psychiczne, którego główne cechy to obniżony nastrój, smutek, przygnębienie, niska samoocena, melancholia, lęk, nieśmiałość, obojętność, spadek lub utrata zdolności do cieszenia się (anhedonia). Pojęcie to stosowane w terminologii psychiatrycznej i odnosi się także do zespołów objawów depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych (nazywanych także zaburzeniami afektywnymi lub zaburzeniami nastroju). Depresja dotyka ludzi w różny sposób i ma różne objawy.
Relacje między ludźmi mogą być czasami bardzo trudne, czasami interakcja z innymi, niezależnie od tego, czy to partner, rodzic, dziecko, czy jakakolwiek inna bliska osoba, relacja może wydawać się niemożliwa do przeżycia To, jak zachowujemy się wobec innych, jest bezpośrednio związane z tym, jakie wzorce zdecydowaliśmy się obrać, z reguły wynika to, ze sposobu, jakiego nauczyliśmy się za dzieciństwa.
Przemoc finansowa w związku jest formą nadużycia, gdy jeden bliski partner lub inna bliska osoba ma kontrolę nad dostępem drugiej osoby do zasobów ekonomicznych, co zmniejsza zdolność ofiary do samodzielnego utrzymania się i zmusza ją do uzależnienia finansowego od sprawcy.
Przemoc fizyczna to użycie siły fizycznej przeciwko komuś, która powoduje obrażenia i może zagrażać ofierze. Dotyczy to nie tylko huligańskich wybryków i innych tego typu spraw, ale także zacisza domowego. Przemoc fizyczna może się przydarzyć każdemu nawet w najbardziej intymnym związku, takim jak małżeństwo, konkubinat, partnerstwo, rodzina czy też w gronie przyjaciół.