FOMO (Fear of Missing Out) to akronim w języku angielskim - możemy go przetłumaczyć jako strach przed przegapieniem czegoś. FOMO jest terminem używanym do opisania uczucia niepokoju i niepewności, które pochodzi z nie bycia włączonym w pewne wydarzenie lub działanie....
Czy często martwisz się codziennymi problemami bez wyraźnego powodu? Czy zawsze czekasz na katastrofę lub zbytnio martwisz się o zdrowie, pieniądze, rodzinę, pracę lub szkołę? Jak walczyć z lękiem? Jak pozbyć się tego uczucia ciągłej udręki? Kiedy konieczne jest...
Życie składa się zarówno ze wspólnych działań, jak i z konfliktów w relacjach z innymi. Konflikt pojawia się, kiedy zależne od siebie strony (osoby lub grupy) rywalizują o cele, które wydają się sprzeczne lub są niemożliwe do pogodzenia. Źródeł konfliktów jest wiele....
W tym artykule zajmiemy się uzależnieniami od różnych substancji, czyli takimi rzeczami jak: Alkoholizm Uzależnienie od palenia (uzależnienie od nikotyny) Uzależnienie od kofeiny Uzależnienie od benzodiazepin (składników leków) Uzależnienie od adrenaliny Narkomania...
Zespół stresu pourazowego to ciężki stan psychiczny, który pojawia się w wyniku pojedynczego lub powtarzającego się zdarzenia, które ma bardzo silny negatywny wpływ na psychikę jednostki ((wojna, klęski żywiołowe, wypadki, przestępstwa, nadużycia itp.). Traumatyczny charakter zdarzenia jest ściśle związany z poczuciem własnej bezradności z powodu niemożności skutecznego działania w sytuacji niebezpiecznej.
Pojęcie samooceny różni się w zależności od paradygmatu psychologicznego, który go dotyczy (psychologia humanistyczna, psychoanaliza lub behawioralna). Z punktu widzenia psychoanalizy samoocena jest ściśle związana, z rozwojem ego. Z drugiej strony behawioryzm koncentruje się na takich pojęciach, jak bodziec, reakcja, wzmocnienie i uczenie się, co sprawia, że holistyczna koncepcja samooceny nie ma znaczenia. Poczucie własnej wartości jest również pojęciem, które często wykracza poza dziedzinę wyłącznie naukową.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (w skrócie OCD) to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się powtarzającym się pojawianiem się natrętnych myśli – obsesji – wywołujących dyskomfort, zmartwienie, strach. Obsesje połączone ze współistniejącymi powtarzającymi się, zrytualizowanymi zachowaniawaniami – kompulsjami – które mają skutkować zmniejszeniem lęku lub złagodzeniem napięcia. Obsesje i kompulsje są często powiązane i mimo, że często są uznawane za irracjonalne przez osoby z tym zaburzeniem, to osoby te nie dają rady ich powstrzymać. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne na ogół nie są one oparte na urojeniowych interpretacjach.
Jadłowstręt psychiczny (anoreksja z greki. anorexia nervosa: „brak, pozbawienie”, orexis = „apetyt”) to zaburzenie odżywiania, które charakteryzujące się znacznie obniżoną masą ciała, wywołane celowo i/ lub wspierane przez samego pacjenta, w celu utraty wagi lub zapobiegania przybieraniu na wadze. Najczęściej występuje u dziewcząt. Wielu ekspertów uznaje to za formę samookaleczenia. W anoreksji występuje patologiczne pragnienie utraty wagi, któremu towarzyszy silny lęk przed otyłością. Pacjent ma zniekształcone postrzeganie swojego wyglądu fizycznego i ciągle nieustającą obawę przed przybraniem na wadze, nawet jeśli nie jest to faktycznie obserwowane. Wiele pacjentek to młode kobiety, które charakteryzują się obsesją na punkcie wizerunku ciała (myślą, że są „grubie”),
Bulimia nervosa to zaburzenie odżywiania polegające na nieprawidłowym spożywaniu pokarmów. To zaburzenie odżywiania charakteryzujące się powtarzającymi się napadami przejadania się, a przy tym do nadmiernej troski o kontrolę masy ciała, co prowadzi do podjęcia ekstremalnych środków mających na celu zmniejszenie wpływ tego, co się zjadło masę ciała.
Samookaleczenie to celowe uszkadzanie własnego ciała z przyczyn wewnętrznych bez intencji samobójczych. Samookaleczenie występuje jako objaw wielu zaburzeń psychicznych, w tym przede wszystkim depresji. Najczęstszą formą samookaleczenia jest kaleczenie skóry i...