Depresja (łac. depressio „głębokość” lub od łać deprimo „przygniatać, nacisnąć”) to zaburzenie psychiczne, którego główne cechy to obniżony nastrój, smutek, przygnębienie, niska samoocena, melancholia, lęk, nieśmiałość, obojętność, spadek lub utrata zdolności do cieszenia się (anhedonia). Pojęcie to stosowane w terminologii psychiatrycznej i odnosi się także do zespołów objawów depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych (nazywanych także zaburzeniami afektywnymi lub zaburzeniami nastroju). Depresja dotyka ludzi w różny sposób i ma różne objawy.
cyklotymia
Cyklotymia jest zaburzeniem nastroju o spektrum dwubiegunowym, w którym okresy euforii oraz okresy depresji i drażliwości przeplatają się w szybkich cyklach. Cyklotymia charakteryzuje się stanem psychicznym, w którym okresy euforii następują po sobie wraz z okresami obniżonego nastroju (depresyjnymi), nie są one jednak prawdziwymi epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi. Nastrój cyklotymika łatwo przechodzi od smutku do radości, od radości do gniewu.
Cyklotymia – diagnozowanie
Diagnoza cyklotymii jest często złożona (diagnoza zajmuje średnio 10 lat). Lekarze rodzinni często nie są wystarczająco wyspecjalizowani, aby zdiagnozować zaburzenia afektywne dwubiegunowe lub cyklotymiczne. Dlatego lepiej jest zwrócić się do psychiatry lub psychologa. Pacjenci z zaburzeniami cyklotymicznymi zazwyczaj konsultują się po epizodzie depresyjnym lub z powodu nadmiernie upośledzających wahań nastroju. Diagnoza przebiega w kilku etapach. Najpierw specjalista będzie starał się zidentyfikować z pacjentem fazy, w których jego nastrój był szczególnie wysoki.
Cyklotymia – leczenie – psychoterapia
Często cyklotymii towarzyszą inne zaburzenia, takie jak zaburzenia odżywiania, zaburzenia lękowe, uzależnienia… Zajmując się więc cyklotymią, trzeba wziąć pod uwagę całokształt człowieka. W leczeniu cyklotymi lekarze i psychoterapeuci współpracują z pacjentem, przede wszystkim w celu zmniejszenia ryzyka pojawienia się choroby afektywnej dwubiegunowej (CHaD).
Cyklotymię można leczyć na różne sposoby w zależności od nasilenia zaburzenia:
- Jest to zarówno psychoterapia, a w niej praktycznie każdy jej nurt, a więc poznawcza, behawioralna, psychodynamiczna, psychoanalityczna, psychoterapia rodzinna lub terapia grupowa.
- Stosuje się także leczenie farmakologiczne towarzyszące psychoterapii. Leczenie farmakologiczne, jeśli w ogóle jest konieczne, powinno być nadzorowane i należy rozważyć wpływ na „korzyści” jakie daje „cyklotymia” pacjentowi (takie jak kreatywność lub oryginalność temperamentu).
Dzięki psychoterapii z doświadczonym terapeutą i odpowiedniemu leczeniu możesz zmniejszyć częstotliwość i nasilenie objawów oraz prowadzić bardziej zrównoważone i przyjemne życie. Psychoterapia, znana również jako terapia rozmową, odgrywa ważną rolę w leczeniu cyklotymii i może być stosowana u osób indywidualnych, rodzin lub grup. Powszechna metoda leczenia zaburzeń afektywnych (cyklicznych, okresowych), koncentruje się na identyfikowaniu niezdrowych i negatywnych przekonań i zachowań oraz zastępowaniu ich zdrowymi i pozytywnymi. Psychoterapia pomaga pacjentom zidentyfikować, źródła objawów, uczy także skutecznych strategii radzenia sobie w sytuacjach stresu i zdenerwowania. Konsekwentna, rutynowa praca psychoterapeutyczna pozwala na lepsze zarządzanie nastrojem.
cyklotymia (psychoterapia, pomoc psychologiczna) - powiązane artykuły:
Wybierz terapeutę:
Jesteś psychoterapeutą, psychologiem, psychiatrą?
Jeśli niesiesz pomoc psychologiczną pacjentom, dopisz się do naszej ogólnopolskiej bazy psychoterapeutów, psychologów, psychiatrów i innych osób niosących psychologiczną pomoc.