Depresja (łac. depressio „głębokość” lub od łać deprimo „przygniatać, nacisnąć”) to zaburzenie psychiczne, którego główne cechy to obniżony nastrój, smutek, przygnębienie, niska samoocena, melancholia, lęk, nieśmiałość, obojętność, spadek lub utrata zdolności do cieszenia się (anhedonia). Pojęcie to stosowane w terminologii psychiatrycznej i odnosi się także do zespołów objawów depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych (nazywanych także zaburzeniami afektywnymi lub zaburzeniami nastroju). Depresja dotyka ludzi w różny sposób i ma różne objawy.
depresja somatogenna
Depresja często towarzyszy chorobom. Może się również zdarzyć, że
że obecność choroby przewlekłej zmienia sytuację społeczną pacjenta, który na tę zmianę reaguje depresją. Wśród różnych chorób ogólnoustrojowych wymienia się przede wszystkim choroby endokrynologiczne, infekcje wirusowe, raka trzustki. Depresja może być także wywołana niedoborem witaminy B12 i kwasu foliowego.
Depresja organiczna
Depresja występuje także w organicznej chorobie mózgu (depresja wtórna), obejmuje depresję w okresie rekonwalescencji po zaburzeniach świadomości. Depresja może być spowodowana urazem głowy lub zapaleniem mózgu, udarem mózgu, a także chorobą Alzheimera, Parkinsona, a także może wystąpić innych chorobach neurodegeneracyjnych.
Sympotomy depresji somatogennej
Objawy depresji związanej ze stanem chorobowym są w zasadzie takie same jak w przypadku depresji endogennej, zaliczamy do tego:
- obniżony nastrój,
- smutek,
- zmniejszenie obniżenie aktywności umysłowej
- i niecierpliwość.
Depresja związana z organicznymi zaburzeniami mózgu charakteryzuje się:
- dominującymi objawami obniżenia intelektualnego,
- skłonnością do apatii,
- labilnością nastroju,
- opóźnieniem w myśleniu.
Mniej natomiast widoczne są takie objawy jak:
- bezsenność,
- anoreksja,
- niska samoocena,
- objawy obsesyjno-kompulsywne
- i myśli samobójcze.
Depresja adaptacyjna wywołana chorobą
Depresja może wystąpić w wyniku zaburzeń adaptacyjnych w czasie lub po przebytej choroby. Jest ona odpowiedzią na stres spowodowany stanem chorobowym. Zmagając się ze zmianami w sytuacji społecznej wynikającej z przewlekłej lub ciężkiej choroby fizycznej, pacjent ma trudności z przystosowaniem się wskutek, czego rozwija się u niego depresja. Chociaż ten rodzaj depresji jest wywołany chorobą, nie jest jednak jej bezpośrednią konsekwencją.
Depresja wywołana chorobą, a psychoterapia
Mimo, że depresja taka nie ma bezpośredniego psychicznego źródła, wpływa ona jednak na psychikę. Przedłużający się stan choroby, czy też zażywania leków może przyczynić się do poważniejszego rozwoju choroby, który może trwać dłużej, niż tylko do odstawienia leków. W takich przypadkach psychoterapia z odpowiednim terapeutą pomaga w adaptacji do zaistniałej sytuacji, pomagając radzić sobie z takim stanem rzeczy.
depresja somatogenna (psychoterapia, pomoc psychologiczna) - powiązane artykuły:
Wybierz terapeutę:
Jesteś psychoterapeutą, psychologiem, psychiatrą?
Jeśli niesiesz pomoc psychologiczną pacjentom, dopisz się do naszej ogólnopolskiej bazy psychoterapeutów, psychologów, psychiatrów i innych osób niosących psychologiczną pomoc.