ortoreksja

Termin orthorexia pochodzi od Greki – orto „poprawne”, orexis, „apetyt” – co dosłownie oznacza „prawidłowy apetyt”, ale w praktyce oznacza „prawidłową dietę”. Ortoreksja (nazwa zaburzenia) została ona wprowadzona w roku 1997 przez Stevena Bratman, MD, do użycia jako równolegle z innymi zaburzeniami odżywiania, takimi jak anoreksja psychiczna, bulimia itd.



Ortoreksja to zaburzenie odżywiania lub zaburzenia psychiczne charakteryzujące się skrajną lub nadmierną troską o unikanie niezdrowego jedzenia. W rzadkich przypadkach nacisk na zdrowe odżywianie może przekształcić się w ekstremalną fiksację, w czasie której może dojść do poważnego niedożywienia lub nawet śmierci.



Nawet w mniej poważnych przypadkach, próba do trzymania ustalonej sobie diety, która nie zapewnia odpowiedniego odżywiania, może być zagrożeniem. Ortoreksja prowadzi także obniżenia poczucia własnej wartości – chory obwinia siebie za pragnienia zakazanych pokarmów.



Pomoc psychoterapeutyczna to tak jak w innych przypadkach, przede wszystkim dostarczenie przestrzeni i atmosfery bezpieczeństwa dzięki czemu poprzez mawianie zaburzenia i spraw trapiących cierpiącą osobę może doprowadzić do odkrycia i przepracowania prawdziwych źródeł choroby.