Fobie społeczne, zwane także socjofobiami (z łac . socius „wspólny, wspólny” + inne greckie φόβος „strach”), należą do grupy fobii w obrębie zaburzeń lękowych. Główną cechą są wyraźne obawy przed byciem w centrum uwagi w sytuacjach społecznych lub zachowaniem w zawstydzający lub zawstydzający sposób.
Osoby z fobią społeczną unikają spotkań towarzyskich, ponieważ obawiają się niespełnienia oczekiwań innych i odrzucenia. Obawiają się, że na ich twarzy pojawi się nerwowość lub niepokój, co często jeszcze bardziej zwiększa ich niepokój. Lękowi często towarzyszą objawy fizyczne, takie jak rumienienie się, drżenie, tachykardia, pocenie się, duszność, skurcze, trudności w mówieniu i częste prześlizgiwanie się języka, zawroty głowy, parcie na mocz, ucisk w jamie ustnej w klatce piersiowej, bóle głowy i brzucha, biegunka, nudności (oddychanie) lub panika, a także symptomów poznawczych, takich jak kręgi myślowe, derealizacja i depersonalizacja.
Aby tego wszystkiego uniknąć, ludzie z fobią społeczną często unikają sytuacji, w których są poddawani osądowi przez innych. Może to bardzo utrudnić awans zawodowy i prywatny, a czasem prowadzić do całkowitej izolacji społecznej. Zaburzenie może trwać przez długi czas, a wiele osób cierpiących na depresję lub staje się uzależnionych od alkoholu, środków uspokajających lub innych leków lub leków, które mogą maskować lub tłumić objawy.
Skuteczną metodą leczenia jest psychoterapia. Stopniowo przyzwyczaja się do tych sytuacji społecznych, które wywołują u pacjenta niepokój i w których powinien on podejmować określone działania. Istotną rolę w przywracaniu umiejętności komunikacyjnych u pacjentów, którzy przez długi czas unikali kontaktów społecznych, odgrywa terapeutyczny trening behawioralny i gry fabularne. Metody poznawcze pomagają pacjentowi odzyskać poczucie własnej wartości i prawidłowo odnieść się do reakcji innych na jego zachowanie. Pacjent kształtuje nowe postawy psychiczne przy ocenie sytuacji wywołujących lęk i pozbywaniu się objawów fizycznych Można również zastosować terapię relaksacyjną
Leki można stosować, gdy pacjent kategorycznie odmawia psychoterapii, ale ich skuteczność jest bardzo ograniczona i ma na celu głównie wyeliminowanie objawów – lęku i stresu.
FOMO (Fear of Missing Out) to akronim w języku angielskim - możemy go przetłumaczyć jako strach przed przegapieniem czegoś. FOMO jest terminem używanym do opisania uczucia niepokoju i niepewności, które pochodzi z nie bycia włączonym w pewne wydarzenie lub działanie....
Czy często martwisz się codziennymi problemami bez wyraźnego powodu? Czy zawsze czekasz na katastrofę lub zbytnio martwisz się o zdrowie, pieniądze, rodzinę, pracę lub szkołę? Jak walczyć z lękiem? Jak pozbyć się tego uczucia ciągłej udręki? Kiedy konieczne jest...
Zespół stresu pourazowego to ciężki stan psychiczny, który pojawia się w wyniku pojedynczego lub powtarzającego się zdarzenia, które ma bardzo silny negatywny wpływ na psychikę jednostki ((wojna, klęski żywiołowe, wypadki, przestępstwa, nadużycia itp.). Traumatyczny charakter zdarzenia jest ściśle związany z poczuciem własnej bezradności z powodu niemożności skutecznego działania w sytuacji niebezpiecznej.
Jeśli niesiesz pomoc psychologiczną pacjentom, dopisz się do naszej ogólnopolskiej bazy psychoterapeutów, psychologów, psychiatrów i innych osób niosących psychologiczną pomoc.
