serotonina

Czym jest serotonina?

Serotonina (5-HT, pot. hormon szczęścia) Jest neuroprzekaźnikiem w ośrodkowym układzie nerwowym oraz w splotach śródściennych przewodu pokarmowego, a  hormonem miejscowym uwalnianym przez komórki enterochromafinowe i trombocyty. Serotonina występuje głównie w organizmie jako autakoid. Jego aktywność zaczyna się w mózgu, gdzie pełni rolę neuroprzekaźnika stanowiącego zaledwie 1% całości obecnego w organizmie, ale odgrywa tam istotną rolę. Jest szczególnie zaangażowany w zarządzanie nastrojami i wiąże się ze stanem szczęścia.

Rola serotoniny

Serotonina znajduje się w mózgu (gdzie pełni funkcję neuroprzekaźnika i neuromodulatora) oraz w układzie pokarmowym. Bierze udział w regulacji funkcji takich jak termoregulacja, odżywianie i zachowania seksualne, cykl sen – czuwanie, ból, lęk czy kontrola motoryczna. Serotonina matki odgrywa ważną rolę w rozwoju zarodka. Brak równowagi serotoniny wyjaśniałby 50% przypadków zespołu nagłej śmierci niemowląt.

Częstotliwość impulsów nerwowych jest skorelowana z aktywnością motoryczną, co sugeruje, że ilość serotoniny uwalnianej w ośrodkowym układzie nerwowym wzrasta wraz z aktywnością motoryczną. Ponieważ serotonina odgrywa ważną rolę w zmianach stanu emocjonalnego, uważa się, że pewne cząsteczki podobne do serotoniny mogą zmieniać te stany emocjonalne. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (substancje hamujące wychwyt zwrotny serotoniny, np. fluoksetyna), są stosowane w medycynie w leczeniu objawów związanych z depresją lub zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, a także bulimii.

Jak zwiększyć poziom serotoniny?

  • Jedzenie – dieta ma wpływ na poziom serotoniny. Jednak trzeba pamiętać, że serotonina najprawdopodobniej nie przekracza bariery krew-mózg, może to zrobić tylko tryptofan. Na przykład banan, chociaż zawiera serotoninę, nie ma wpływu na nastrój dzięki temu neuroprzekaźnikowi. Produkcja serotoniny w mózgu zależy od szybkości transportu tryptofanu przez barierę krew-mózg. Ta szybkość transportu jest odwrotnie proporcjonalna do stężeń innych dużych obojętnych aminokwasów (leucyny, izoleucyny, waliny, tyrozyny, fenyloalaniny), z którymi konkuruje podczas wchodzenia do mózgu. Ostatecznie stężenia tych ostatnich różnią się w zależności od względnej proporcji spożywanych węglowodanów i białek. W ten sposób spożycie cukru lub słodkich pokarmów będzie skutkowało pośrednim (i chwilowym ) wzrostem) stężenia tryptofanu w mózgu, podczas gdy wyższy posiłek białkowy (paradoksalnie bogatszy w aminokwasy, w tym w tryptofan) będzie miał wpływ na zmniejszenie stężenia tryptofanu w mózgu i prawdopodobnie serotoniny
  • Nastrój – Serotonina jest powiązana z nastrojem w obu kierunkach. To znaczy, że poziom serotoniny wpływałby na nastrój, a pozytywne lub negatywne myśli z kolei wpływały na poziom serotoniny. W odniesieniu do stanu psychicznego zaobserwowano u osób z depresją spadek aktywności amin biogennych, głównie serotonin.
  • Aktywność fizyczna  – regularna aktywność fizyczna zwiększa naturalne wydzielanie serotoniny.
  • Światło – ekspozycja na światło dzienne lub terapię światłem zapobiega przemianie serotoniny w melatoninę.

serotonina (psychoterapia, pomoc psychologiczna) - powiązane artykuły:

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne  (OCD)

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD)

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (w skrócie OCD) to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się powtarzającym się pojawianiem się natrętnych myśli – obsesji – wywołujących dyskomfort, zmartwienie, strach. Obsesje połączone ze współistniejącymi powtarzającymi się, zrytualizowanymi zachowaniawaniami – kompulsjami – które mają  skutkować zmniejszeniem lęku lub złagodzeniem napięcia. Obsesje i kompulsje są często powiązane i mimo, że często są uznawane za irracjonalne przez osoby z tym zaburzeniem, to osoby te nie dają rady ich powstrzymać. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne na ogół nie są one oparte na urojeniowych interpretacjach.

Depresja

Depresja

Depresja (łac. depressio „głębokość” lub od łać deprimo „przygniatać, nacisnąć”) to  zaburzenie psychiczne, którego główne cechy to obniżony nastrój, smutek, przygnębienie, niska samoocena,  melancholia, lęk, nieśmiałość, obojętność, spadek lub utrata zdolności do cieszenia się (anhedonia). Pojęcie to stosowane w terminologii psychiatrycznej i odnosi się także do zespołów objawów depresyjnych występujących w przebiegu chorób afektywnych (nazywanych także zaburzeniami afektywnymi lub zaburzeniami nastroju). Depresja dotyka  ludzi w różny sposób i ma różne objawy.

Wybierz terapeutę:

Jesteś psychoterapeutą, psychologiem, psychiatrą?

Jeśli niesiesz pomoc psychologiczną pacjentom, dopisz się do naszej ogólnopolskiej bazy psychoterapeutów, psychologów, psychiatrów i innych osób niosących psychologiczną pomoc.