Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (w skrócie OCD) to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się powtarzającym się pojawianiem się natrętnych myśli – obsesji – wywołujących dyskomfort, zmartwienie, strach. Obsesje połączone ze współistniejącymi powtarzającymi się, zrytualizowanymi zachowaniawaniami – kompulsjami – które mają skutkować zmniejszeniem lęku lub złagodzeniem napięcia. Obsesje i kompulsje są często powiązane i mimo, że często są uznawane za irracjonalne przez osoby z tym zaburzeniem, to osoby te nie dają rady ich powstrzymać. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne na ogół nie są one oparte na urojeniowych interpretacjach.
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne to zaburzenie psychiczne i behawioralne, w którym dana osoba ma natrętne myśli i/lub odczuwa potrzebę wielokrotnego wykonywania pewnych czynności do tego stopnia, że wywołuje to stres lub upośledza ogólne funkcjonowanie. Jak wskazuje nazwa zaburzenia, głównymi objawami są obsesje i kompulsje.
- Obsesje to uporczywe, niechciane myśli, obrazy mentalne lub popędy, które wywołują uczucie niepokoju, obrzydzenia lub dyskomfortu.
- Kompulsje to powtarzające się czynności lub procedury, które pojawiają się w odpowiedzi na obsesje. Typowe kompulsje obejmują nadmierne mycie rąk, sprzątanie, układanie rzeczy, liczenie, szukanie pocieszenia i sprawdzanie rzeczy. Wiele osób zdaje sobie sprawę, że ich kompulsje nie mają sensu, ale i tak je wykonują, aby złagodzić stres spowodowany obsesjami.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne – psychoterapia
Gdy kompulsje pojawiają się tak często i zajmują coraz więcej czasu, a tym samym znacznie pogarszają jakość życia, dobrze jest zgłosić się po profesjonalną pomoc psychoterapeutyczną.
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (psychoterapia, pomoc psychologiczna) - powiązane artykuły:
Anoreksja – Jadłowstręt psychiczny
Jadłowstręt psychiczny (anoreksja z greki. anorexia nervosa: „brak, pozbawienie”, orexis = „apetyt”) to zaburzenie odżywiania, które charakteryzujące się znacznie obniżoną masą ciała, wywołane celowo i/ lub wspierane przez samego pacjenta, w celu utraty wagi lub zapobiegania przybieraniu na wadze. Najczęściej występuje u dziewcząt. Wielu ekspertów uznaje to za formę samookaleczenia. W anoreksji występuje patologiczne pragnienie utraty wagi, któremu towarzyszy silny lęk przed otyłością. Pacjent ma zniekształcone postrzeganie swojego wyglądu fizycznego i ciągle nieustającą obawę przed przybraniem na wadze, nawet jeśli nie jest to faktycznie obserwowane. Wiele pacjentek to młode kobiety, które charakteryzują się obsesją na punkcie wizerunku ciała (myślą, że są „grubie”),
Ortoreksja
Ortoreksja (z greckiego orthos, „prawidłowy”, i orexis, „apetyt”) to zespół praktyk żywieniowych charakteryzujących się obsesyjnym pragnieniem spożywania zdrowej żywności i systematycznym odrzucaniem żywności postrzeganej jako niezdrowej (śmieciowe jedzenie). Termin ten został utworzony w 1997 roku przez dr Stevena Bratmana, który zaproponował, aby praktykę tę uznać za zaburzenie odżywiania (podobnie jak anoreksje i bulimie). Stwierdza, że w rzadkich przypadkach zachowanie to (skupienie na zdrowej żywności) może stać się tak skrajne, że może prowadzić do niedożywienia lub izolacji społecznej czy też innych objawów zaburzeń diety.
Nerwica natręctw – Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (ZOK – ang. OCD)
Czujesz przymus częstego mycia rąk? Wracasz się by po kilka razy sprawdzić czy zamknąłęś/ęłaś drzwi. Masz obsesyjne, mimowolne myśli dotyczące seksualności lub krzywdzenia innych ludzi? Często szorujesz dokładnie całe ciało, lub jakąś część ciała ? (zwłaszcza po...
Wybierz terapeutę:
Jesteś psychoterapeutą, psychologiem, psychiatrą?
Jeśli niesiesz pomoc psychologiczną pacjentom, dopisz się do naszej ogólnopolskiej bazy psychoterapeutów, psychologów, psychiatrów i innych osób niosących psychologiczną pomoc.