Otyłość to problem, o którym coraz częściej mówi się w kontekście choroby cywilizacyjnej, ponieważ dotyka coraz więcej osób. Czym dokładnie jest otyłość, jakie są jej objawy oraz w jaki sposób zwalczyć problem?
Co to jest otyłość i jakie są jej przyczyny?
Definicja otyłości sformułowana została przez Światową Organizację Zdrowia. Zgodnie z nią o otyłości mówi się wówczas, gdy wskaźnik BMI jest większy niż 30. Drugim istotnym parametrem jest ilość tkanki tłuszczowej. Obliczona wartość procentowa nie powinna przekraczać 30% u kobiet i 25% u mężczyzn, ogólnej masy ciała. Choroba jest konsekwencją nieprawidłowości w bilansie energetycznym, które polegają na dostarczaniu do organizmu zbyt dużej dawki energii (jest ona dostarczana z pokarmem), w stosunku do ilości energii, jaka jest przez organizm wydatkowana.
Otyłość jest obecnie traktowana w kategorii choroby przewlekłej, która cechuje się tendencją do nawrotów. Problemu nie można bagatelizować, ponieważ choroba powoduje liczne powikłania.
Mówiąc o przyczynach otyłości należy mieć świadomość, że choroba może być spowodowana przez różne czynniki. I choć najczęściej mówi się o czynnikach środowiskowych, takich jak niewłaściwe nawyki żywieniowe oraz zbyt mała aktywność fizyczna, to problem często bywa dużo bardziej złożony.
Wśród przyczyn otyłości wymienia się także:
- predyspozycje genetyczne;
- zaburzenia emocjonalne;
- zaburzenia hormonalne (w tym np. choroba Cushinga, zaburzenia tarczycy lub przysadki mózgowej).
Z tego powodu otyłości nie można bagatelizować, bo może ona towarzyszyć dużo poważniejszym problemom zdrowotnym. Problem ze zbyt dużą masą ciała powinien zostać skonsultowany z lekarzem, który ustali pierwotną przyczynę problemów.
Farmakologiczne i niefarmakologiczne leczenie otyłości
W leczeniu otyłości mówi się o dwóch podstawowych metodach. W terapii niefarmakologicznej największą rolę odgrywa pomoc dietetyka, psychologa, trenera personalnego. Istotą działania jest dążenie do trwałej zmiany nawyków żywieniowych i trybu życia. U osób, u których otyłość rozwinęła się w efekcie zaburzeń emocjonalnych konieczne może być wsparcie psychologa lub psychiatry.
W niektórych sytuacjach konieczne jest włączenie odpowiednio dostosowanej farmakoterapii. Warto pamiętać, aby decyzję o rozpoczęciu leczenia podjąć wspólnie z lekarzem, korzystając np. z https://medicept.pl/leczenie-otylosci-online/. Leczenie otyłości będącej konsekwencją innych chorób wymaga dokładnego ustalenia przyczyny. Leki dobierane są indywidualnie. W zależności od sytuacji pacjenta stosowane są środki hamujące wchłanianie tłuszczu, zmniejszające apetyt, leki hormonalne.
W sytuacji, gdy otyłość jest naprawdę duża konieczne może być włączenie leczenia operacyjnego. Metody chirurgicznego leczenia otyłości obejmować mogą leczenie otyłości za pomocą balonu czy leczenie laparoskopowe otyłości.
Rola aktywności fizycznej w leczeniu otyłości
Osoby zmagające się z otyłością powinny mieć świadomość, że zmiany w diecie oraz leki to nie wszystko. Ogromne znaczenie ma także odpowiednia dawka ruchu. Regularna aktywność wymieniana jest również w aspekcie profilaktyki. Dzieje się tak dlatego, że aktywność fizyczna zwiększa ilość energii wydatkowanej, a to powoduje stopniową redukcję masy ciała.
Regularny ruch nie tylko pozwala zredukować ilość tkanki tłuszczowej, ale bardzo korzystnie wpływa na zwiększenie masy mięśniowej i kostnej. Ważny jest nie tylko rodzaj aktywności fizycznej, ale także jej intensywność, częstotliwość i czas trwania. W leczeniu otyłości doskonale sprawdzą się ćwiczenia ogólnokondycyjne, korzystanie z urządzeń stacjonarnych, takich jak bieżnia, rower, jazda na rowerze oraz ćwiczenia w wodzie. Świetnie sprawdzi się zarówno pływanie, jak i aqua aerobik. Trening w wodzie jest szczególnie polecany osobom z wysokim BMI, ponieważ pozwala on ograniczyć obciążenie stawów.
Konsekwencje nieleczonej otyłości
Leczenie otyłości jest bardzo ważnym tematem, którego nie można bagatelizować, ponieważ może doprowadzić do wielu powikłań. Nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej może doprowadzić do rozwoju insulinooporności, cukrzycy typu II, niealkoholowego stłuszczenia wątroby, rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, uszkodzenia nerek czy zaburzeń hormonalnych.
