Jakie są rodzaje depresji?

Chociaż istnieje wiele cech wspólnych, w przypadku depresji wyróżniamy jej różne typy w zależności od przebiegu choroby. Objawy mogą różnić się nasileniem, czasem trwania, ciężkością i częstością nawrotów, ale ogólnie są bardzo podobne. Ponieważ postacie choroby należące do różnych podtypów wymagają odmiennej opieki, ważne jest trafne rozpoznanie postawione przez lekarza bądź psychoterpeutę prowadzącego. Pojawienie się depresji może być zabarwione niezliczonymi różnicami indywidualnymi w zależności od płci, wieku i kultury.

W ostatnich dziesięcioleciach używano różnych określeń na określenie różnych postaci depresji: nerwicowej, reaktywnej czy lekkiej depresji, które odnoszą się przede wszystkim do psychologicznego charakteru choroby oraz do tego, że można ją leczyć głównie psychoterapią. Z kolei w przypadku somatycznych i psychotycznych typów depresji nazwa ta odnosi się do zaburzenia równowagi biochemicznej mózgu oraz do tego, że wymagają one leczenia farmakologicznego. Obecnie te terminy techniczne są używane głównie przez pracowników służby zdrowia psychicznego.

Rodzaje depresji:

• Epizod depresyjny –  Najczęstszą i charakterystyczną postacią depresji jest epizod depresyjny. Pojedynczy epizod depresyjny może trwać od kilku tygodni do nawet lat, ale zespół objawów musi trwać co najmniej dwa tygodnie.  W czasie epizodu depresyjnego osoba staje się mniej lub bardziej niezdolna do wykonywania swoich zadań. Pojedynczy epizod depresyjny nazywany jest depresją jednobiegunową.
• Nawracające zaburzenie depresyjne –  Pacjenci,  którzy cierpią na depresję nawracającą, doświadczają bezobjawowego okresu normalnego nastroju trwającego miesiące lub lata pomiędzy epizodami depresyjnymi. Ta postać zaburzeń depresyjnych bardzo często prowadzi do niezdolności do zarobkowania, kalectwa i zawsze ma charakter jednobiegunowy. Ten typ depresji nazywany jest depresją „klasyczną” lub „kliniczną”.
• Dystymia (lżejsza depresja) – Objawy dystymii są łagodniejsze i mniej wyraźne w porównaniu z epizodem depresyjnym lub depresją nawracającą. Choroba ma jednak długotrwały przebieg, jej objawy utrzymują się przez długi czas, przez co najmniej 2 lata, czasem nawet przez dziesięciolecia, dlatego też ta forma depresji nazywana jest również „depresją przewlekłą”.
• Depresja dwubiegunowa  – Postać depresji w chorobie afektywnej dwubiegunowej, dawniej nazywana zaburzeniem maniakalno-depresyjnym (dwubiegunówka), jest mniej powszechna niż depresja jednobiegunowa. Obejmuje przejścia między fazami depresyjnymi do faz normalnego nastroju, a także tzw. „fazy maniakalne”. Fazy ​​maniakalne charakteryzują się wyjątkowo wysokim nastrojem, któremu towarzyszy wzmożona aktywność, niepokój i zmniejszona potrzeba snu.
• Psychotyczny epizod depresyjny – Szczególnym przejawem epizodu depresyjnego jest poziom psychotyczny lub depresja urojeniowa. W przypadku osób cierpiących na depresję psychotyczną prawie zawsze wymagana jest opieka psychiatryczna.
• Depresja sezonowa – Objawy tego typu depresji są takie same, jak wymienione dla objawów depresji atypowej, jednak zmiany klimatyczne odgrywają rolę w pojawianiu się objawów, zwłaszcza w okresie jesiennym lub zimowym.
• Przemijające, nawracające zaburzenie depresyjne – Łagodna i krótkotrwała odmiana depresji, która może upośledzać wykonywanie codziennych zadań i dotyka głównie młodych ludzi. Charakteryzuje się krótkotrwałym depresyjnym lub mieszanym nastrojem, zwykle trwającym krócej niż 2 tygodnie.