Jagódka W jaki sposób przekazać terapeucie, że dobrze mi się z nim pracuje i że jego metody pracy mi służą, ale brakuje mi tego, że nie odpowiada na moje pytania? Gdy zadaje mu jakieś pytanie, to z myślą, aby mnie zainsporował. Dla mnie.to będzie dobra baza do rozmowy o mnie. Czuje przez to opór i nie chęć do terapii, ponieważ czuje, że psychoteraputa nie próbuje mnie zrozumieć i wbrew tego co mówi, nie czuje, że moje potrzeby są ważne. Mam ochote przez to.zrezygnować, bo czuje, że tylko ja muszę iść ze wszystkim na kompromis i wszystko akceptować, a druga osoba zawsze ma prawo to odrzucić, ale ja nie mogę już odrzucić jego formy pomocy. Czy to oznacza, że nie nadaje sie na terapie i tylko tracę czas terapeuty ?
Witam Pani Jagódko,
Rozumiem Pani niepokój i ważność tych kwestii, które poruszyła Pani w swoim pytaniu. W terapii ważne jest poczucie zrozumienia i bezpieczeństwa, a wyrażenie swoich potrzeb jest fundamentalnym prawem każdego klienta.
Co do sytuacji, kiedy terapeuta nie odpowiada na pytania klienta, warto dodać, że różne podejścia terapeutyczne mają różne zasady co do udzielania bezpośrednich odpowiedzi. W niektórych nurtach terapeutycznych, terapeuci unikają udzielania bezpośrednich odpowiedzi, aby klient mógł samodzielnie dojść do wniosków, które są dla niego najbardziej znaczące i wartościowe. Jest to część procesu terapeutycznego zwanego „facilitating self-discovery” (ułatwianie samodkrycia). Choć przyczyna może być inna i zależeć od indywidualnej sytuacji.
Oto kilka możliwych przyczyn, dla których terapeuta może nie odpowiadać bezpośrednio na pytania:
- Promowanie Autonomii: Terapeuci często zachęcają do samodzielności i samodzielnego podejmowania decyzji. Zamiast dostarczać gotowych odpowiedzi, mogą stawiać pytania, które prowadzą do samodzielnego zrozumienia i rozwiązania problemu przez klienta.
- Nurty Terapeutyczne: Jak wspomniałem wcześniej, różne nurty terapeutyczne mają różne podejścia do udzielania odpowiedzi. Niektóre szkoły terapii, takie jak psychoterapia psychodynamiczna, mogą zachęcać do unikania bezpośrednich odpowiedzi, aby zachęcić klienta do introspekcji i odkrywania własnych prawd.
- Unikanie Sugerowania: Terapeuci starają się unikać sugerowania odpowiedzi lub kierunku myślenia. Mogą obawiać się, że odpowiedź na pytanie klienta przekształci się w radę, co może wpłynąć na dynamikę terapeutyczną.
- Zachowanie Neutralności: Terapeuci, szczególnie ci pracujący w nurcie psychoanalitycznym, mogą unikać udzielania bezpośrednich odpowiedzi w celu zachowania neutralności. Uważają, że odpowiedzi mogą wpływać na proces terapii, tworząc „przeniesienia” lub „kontrprzeniesienia”, które mogą zaburzyć proces terapeutyczny.
- Ochrona Klienta: Terapeuci mogą nie odpowiadać na niektóre pytania, aby chronić klienta. Na przykład, mogą unikać odpowiedzi, które mogą wywołać intensywne emocje lub traumę, jeśli nie uważają, że klient jest do tego przygotowany.
Jednakże, jeśli Pani czuje, że ta praktyka jest dla Pani problematyczna i wpływa na Pani komfort w terapii, jest to bardzo ważne, aby poruszyć ten temat podczas sesji. Terapia powinna być przestrzenią, w której czuje się Pani zrozumiana i komfortowo, dlatego też Pani odczucia są tutaj najważniejsze.
Pani może powiedzieć na przykład: „Panie terapeuto, doceniam Pana podejście i sposób prowadzenia naszych sesji. Jednak zauważyłam, że nie odpowiada Pan na moje pytania. Rozumiem, że może to być forma zachęcania mnie do samodzielnego dochodzenia do wniosków, ale dla mnie te pytania są ważne i chciałabym na nie otrzymać odpowiedź. Czuję, że nie próbuje Pan mnie zrozumieć i to sprawia, że niechętnie uczestniczę w terapii. Czy moglibyśmy omówić ten aspekt naszej współpracy?”
Życzę Pani powodzenia i mam nadzieję, że ta sytuacja szybko się poprawi. Pamiętajmy, że Pani ma prawo czuć się komfortowo i zrozumiana w procesie terapeutycznym.
